Dłuugo nie było wiadomości, ale się działo, oj się działo.
Po pierwsze to przyjechały maszty, profile z hurtowni w Łodzi, po drodze nastąpiło małe spotkanie w gronie setkowiczów. Przepisy Kodeksu drogowego zostały przekroczone o 20 cm, ale cóż było robić :) Przepisowe lampki z tyłu i przy akompaniamencie furkotu powietrza na pasach transportowych przybiliśmy bezpiecznie do portu pośredniego..
Przyjechały dwa profile 7 metrów, dwa profile 3 metrowe i 2 bomy 3 metrowe, bo od razu dla kolegi, Fajnie miec nowych kolegów zakręconych pozytywnie :)
Robota przy setce też posunięta do przodu. Po skończeniu obła, wykręciłem zbędne wkręty, łamiąc przy tym kilka. i zukosowałem wzdłużniki pod pokrycie dna.
Po tym kurzącym doświadczeniu i wysypaniu pyłu z intymnych części ciała i skarpetek, przystąpiłem do klejenia. W związku z tym, że skutecznie udało mi się przemielić wszystkie worki do zbierania pyłku - pyłku niet, więc w robocie krzemionka i puszki z kociej karmy, kot oczywiście ma nadwagę z zpowodu dużego zużycia puszek:)
Klejenie dna to pikuś jak stwiedził WSZP konstruktor i jak zwykle miał rację:
płaty sklejki nie spadaja na palce, klej nie spływa na głowę i po chwili..
raz i dwa
Przyklejona pierwsza warstwa dna :)
Kolejny etap to praca umysłowa pt. jak wyjąć ukręconego wkręta bez potrzeby wymiany płata sklejki?
oczywiscie udało się, przecież nie takie sytuacje zastaną nas na oceanie:)
Później tylko ulubione szlifowanie krawędzi połączenia obła z burtą - strug+ czołg
i otrzepujemy sie z pyłu podziwiając efekty swojej pracy. W końcu to wszystko robię pierwszy raz.
W tak zwanym międzyczasie, wiatr przyjaciel burzy - jak mawiał poeta- dmuchnął sobie w pudło z krzemionką i ubielił stocznię pozbawiając mnie reszty materiału do pracy. Nie zwymyślałem go jednak, bo przecież będę go potrzebował bardziej niż on mnie.
Reasumując:
Maszty przywiezione, przyklejona pierwsza warstwa dna, szlif krawędzi obło - burta, forma do bulby i ołów gotowe do akcji.
zatem do wstrieczi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz